این تکنولوژِی درواقع  نوع تکامل یافته کروز کنترل های معمولی می باشد، در کروز کنترل های معمولی ابتدا خودرو را به سرعت دلخواه می رساندیم بعد با زدن دکمه cruise یا ON/OFFسرعت خودرو را در آن محدوده ثابت میکردیم و اگر می خواستیم سرعت خودرو افزایش یا کاهش پیدا کند با فشردن دکمه های + یا – این عمل را انجام میدادیم. و هر زمان که می خواستیم از حالت کروز کنترل خارج شویم در خودرو های دنده اتوماتیک پدال ترمز و در خودرو های منوآل پدال ترمز یا کلاچ را می فشردیم.

تاریخچه کروز کنترل تطبیقی

نسخه های ابتدایی کروز کنترل مدت های قبل تر از پیدایش خودروها مورد استفاده قرار می گرفت. جیمز وات، مخترع و مهندس مکانیک اوایل قرن ۱۷ میلادی سیستمی را اختراع کرد که اجازه می داد موتورهای بخار در سربالایی و سراشیبی سرعت ثابت خود را حفظ کنند. اما کروز کنترل به شکلی که ما امروزه می بینیم اواخر دهه ۱۹۴۰ میلادی ساخته شد. با افزایش میزان خودروهای مورد استفاده مردم در جاده ها و نیاز به ایمنی بیشتر خودروسازان تصمیم گرفتند تا در سیستم کروز کنترل نوآوری هایی داشته باشند و در نتیجه همین نوآوری های سیستم کروز کنترل تطبیق پذیر Adaptive Cruise Control به خودروهای امروزی راه یافتند. اولین سیستم کروز کنترل تطبیق پذیر اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی توسط خودروسازان ژاپنی تولید شد. البته این سیستم تنها در زمانی که ترافیک سنگینی در مسیر قرار داشت به راننده هشدار می داد و از سیستم ترمز اضطراری و سیستم کنترل گاز خودرو برخوردار نبود.
اولین سیستم کامل کروز کنترل تطبیق پذیر مربوط به سیستم دیسترونیک مرسدس بنز بود که بر روی خودروی کلاس S مدل ۱۹۹۹ قرار گرفته بود. این سیستم نه تنها گاز خودرو را کنترل می کرد بلکه از ترمز اضطراری برای رعایت فاصله مناسب با خودرو‌ی جلویی بهره می برد.

کروز کنترل تطبیقی چگونه کار می کند؟

کروز کنترل تطبیقی علاوه بر ثابت نگهداشتن سرعت خودرو به پایش مسیر مقابل خودرو می پردازد تا موانع جاده و وسایل نقلیه مقابل خودرو را پردازش کند. در صورتی که فاصله خودرو با خودوری رو به رو کم شود به وسیله ی ترمز ها سرعت خودرو را کم می کند البته نیروی ترمزی در کروز کنترل نصف حداکثر نیروی ترمزی خودرو می باشد تا سرنشینان در زمان ترمز گیری خودکار احساس نا خوشایندی نداشته باشند یا به اصطلاح خودرو حالت کله زنی شدید نداشته باشد. هر گاه ترمز فعال شود بر روی نمایشگر خودرو یک علامت قرمز رنگ یا عبارت Brake نمایش داده می شود.

در هنگام تنظیم کروز کنترل تطبیقی علاوه بر سرعت خودرو باید فاصله با خودرو مقابل را هم تنظیم کرد که سه حالت فاصله کم ، فاصله متوسط و فاصله زیاد در منو کروز کنترل تطبیقی موجود است، که راننده به دلخواه خودش تنظیم می کند.

بعد از آنکه خودروی رو به رو را رد کردیم یا فاصله زیاد شد واحد کنترل الکترونیکی فرمان افزایش شتاب را به دریچه گاز می فرستد، عملگر دریچه گاز دقیقا همان عملی را انجام می دهد که در سیستم های معمولی راننده انجام می دهد یعنی دریچه گاز را باز می کند ور در اثر باز شدن دریچه گاز هوای بیشتری وارد موتور می شود، و خودرو گاز می خورد. البته دریچه گاز یک عمل دیگر هم انجام می دهد ، همانند کروز کنترل های معمولی در زمانی که نیاز به کاهش سرعت ناگهانی نباشد مانند زمانی که خودرو در سرپایینی حرکت می کند با بستن دریچه گاز سرعت خودرو را کم می کند و دیگر ترمز چرخ ها وارد عمل نمی شود در اصطلاح به این عمل ترمز موتوری گفته می شود.

سیستم کروز کنترل تطبیقی از یک حسگر رادار در پشت جلو پنجره یا زیر سپر برای پایش مسیر بهره می برد و همواره این رادار اطلاعات خودرا به ECU می فرستد تا ECU بهترین تصمیم را برای خودرو بگیرد. البته برخی از شرکت ها به جای سیستم رادار از سیستم لیزری استفاده می کنند.

در این سیستم ECU فرمان دهنده می باشد و دریچه گاز برقی، ترمز ها و گیربکس اتوماتیک فرمان های ECU را اجرا می کنند.

از سیستم کروز کنترل و کروز کنترل تطبیقی بهتر است در جاده های صاف، اتوبان ها ، و جاده های کم پیچ و خم استفاده کنید و در خیابان های پر ترافیک داخل شهر استفاده نکنید.

تکنولوژی کروز کنترل را هم در روز و هم در شب می توان استفاده کرد ولی توانایی های آن در هوای برفی ، مه و باران شدید مختل می شود.

مزایای استفاده از کروز کنترل

کروز کنترل تطبیقی بخش مهمی از خودرو های خودران آینده را تشکیل می دهد. و در خودرو های امروزی هم به ما کمک می کند تا:

1. سرعت خودرو به صورت ناخواسته از محدوده ی مجاز تجاوز نکند
2. سرعت خودرو در شرایط مختلف بدون استفاده از پدال گاز ثابت بماند
3. کاهش یا افزایش سرعت خودرو بدون استفاده از پدال گاز و فقط با کلید های + و- کروز کنترل
4. کاهش نوسانات دریچه گاز و در نتیجه کاهش مصرف سوخت
5. تنظیم فاصله نسبت به خودرو مقابل به صورت خودکار.